Victor
VICTOR ZAMMIT
A Lawyer Presents the Case for the Afterlife
.

Home
The Book
Radio FAQs
Articles
Hall of Fame
Appearances
About Victor
Links
Contact
.

The Book

<< Previous Chapter : Book Index : Next Chapter >>

12. Het Directe Stem mediumschap

'Ik denk dat ik zonder twijfel kan zeggen dat ik het meest geteste medium ben die dit land ooit heeft geproduceerd…Ik ben opgesloten, vastgebonden, vastgezet, mijn mond is gesnoerd, vastgehouden en gebonden, en toch kwamen de stemmen door om te vertellen van een eeuwig voortleven.'

Leslie Flint

Directe stemmediums hebben een zeldzame gave. Diegenen die gestorven zijn kunnen worden gehoord met hun eigen stem in de nabijheid van het medium; Ze gebruiken het strottenhoofd of de stemorganen van het medium niet, maar ze spreken door een strottenhoofd dat word opgebouwd uit ectoplasma.

Één van de grootste directe stemmediums uit Engeland was John Sloan. Hij gaf gedurende vele jaren gratis zittingen voor kleine groepen van zijn vrienden. Één van de zitters die al lange tijd kwam was Arthur Findlay, een agnostische effectenmakelaar. Findlay werd overtuigd toen hij door Sloan de stem van zijn overleden vader en een vriend van de familie hoorde die informatie onthulden die geen enkel levend persoon kon weten.

Findlay begon met een monumentale studie naar paranormale wetenschap en produceerde een klassieker getiteld 'On The Edge Of The Etheric' uit 1931. Het was een wetenschappelijke analyse van communicatie met entiteiten uit het hiernamaals. Je kunt een gratis kopie van het boek downloaden op Internet, zie
http://wvnvm.wvnet.edu/%7EGSA00121/books/books.htm

Een ander direct stemmedium welke recentelijk uitvoerig getest is was Leslie Flint. In zijn aanwezigheid, als hij in trance was, met zijn mond dichtgetaped en vol water kwamen er:

...letterlijk duizenden verschillende stemmen van overleden personen door, deze zijn opgenomen voor het nageslacht, ze spraken in verschillende dialecten, verschillende talen die ik niet ken en die zelfs niet meer op aarde gesproken werden (Flint 1971: 170).

In zijn autobiografie "Voices in the Dark" beschrijft Flint hoe hij werd opgesloten, vastgebonden, vastgezet, mond dichtgetaped en vastgehouden en dat de stemmen toch doorkwamen om van een eeuwig leven te spreken 1971: 169).

De foto links laat Flint zien tijdens een test zitting uit 1972 waarbij hij wetenschappers toestond om hem vast te binden en zijn mond te snoeren zonder enig effect op zijn mediumschap.

Flint beschrijft hoe hij zittingen gaf in hotelkamers, in huizen van vreemden, in het buitenland, in hallen, theaters en kerken.

In 1948 gaf Flint toestemming voor een serie experimenten die zouden worden uitgevoerd door een wetenschappers van de Society for Psychical Research(SPR) zie foto hieronder.


De Psychic News van 14 februari 1948 rapporteerde in detail een experiment waarbij de lippen van het medium vastgebonden waren met plasticfolie, daaroverheen zat verband, en zijn handen en voeten waren vastgebonden aan de stoel.

De observators concludeerden dat ondanks de beperkingen die waren gesteld aan Leslie, de stemmen al snel begonnen te spreken met de gebruikelijke helderheid, er werd zelfs geschreeuwd. Er waren ongeveer 12 personen aanwezig en ze hoorden allemaal genoeg om zelfs de meest hardnekkige scepticus te overtuigen van het feit dat het vastbinden en verzegelen van de lippen van Leslie Flint de onzichtbare sprekers niet konden weerhouden van alles te zeggen wat ze maar wilden. Aan het einde van het experiment waren de plasticfolie, de verbanden en de touwen nog intact.

De informatie die doorkwam bij Leslie Flint waren niet zoals sommige critici beweren vage suggesties die op iedereen toepassing konden hebben. Neem als voorbeeld nou eens de volgende woordenwisseling tussen een jonge gestorven piloot uit WO2 en zijn ouders. Hij verscheen in de eerste instantie tijdens een seance waarbij Lord Dowding aanwezig was, waarbij hij zijn naam gaf als Peter William Handford Kite, en hij vroeg of ze contact op wilden nemen met zijn ouders op het adres dat hij gaf. De ouders accepteerden de uitnodiging om een tweede seance bij te wonen en daarbij kwam Peter gedurende ruim 40 minuten door en hij vertelde met zijn eigen stem het volgende waarvan zijn ouders bevestigden dat het waar was:

" Hij vertelde een grap over het kopen van een Duitse herder die hij wilde kopen voor zijn dood
" Dat zijn moeder een foto van hem en foto's van zijn graf in Noorwegen in haar tas had die ochtend
" Dat hij de kersenboom die ze in de gedenktuin hadden geplant mooi vond
" Dat zijn slaapkamer niet was veranderd sinds hij 6 jaar eerder stierf
" Dat hij niet van zijn behang hield in zijn slaapkamer
" Dat zijn vader nog steeds in zijn auto reed ook al was deze eigenlijk te klein voor hem

Flint beschrijft zijn bittere teleurstelling over parapsychologen in het volgende citaat:

Toen ik begon met toestemming geven om mijzelf te laten testen was ik naïef genoeg om te denken dat als de testen positief waren, de wetenschappers en onderzoekers die ze uitgevoerd hadden onder hun eigen voorwaarden aan de hele wereld de waarheid zouden verkondigen dat er een leven bestaat na de dood. Maar ik kwam al snel achter de harde manier waarop vele van diegenen die zichzelf wetenschapper noemen onwrikbare eigen waarden hebben die volledig de mogelijkheid van een voortbestaan en een doel van het bestaan van de mens uitsluit. Hun enige belang was om de stemmen die via mij doorkwamen te verwerpen en ze accepteerden elk alternatief, hoe onwaarschijnlijk of absurd ook eerder als verklaring dan dat ze toegaven dat de succesvolle experimenten het leven na de dood bewezen (Flint 1971: 169).

Flint bewijst het tegendeel aan de sceptici

Flint geeft een aantal voorbeelden van de lachwekkende theorieën die door deze paranormale onderzoekers werden bedacht. Één was dat de stemmen niet echt waren, maar dat ze werden geproduceerd door een combinatie van hypnotiserende krachten gekoppeld aan een massa gehoors hallucinatie van de zitters. Dit werd weerlegd toen de stemmen werden opgenomen (Flint 1971: 167). Een andere theorie was dat Flint een buikspreker was. Deze theorie werd ook verworpen toen ze een microfoon aan zijn keel maakten om te kijken of het geluid daar weg kwam, deze zou het kleinste geluid versterken zodat iedereen het kon horen als het geluid daarvandaan kwam, hij werd hierbij ook geobserveerd door een infrarode telescoop (Flint 1971: 168). Toen ze geen andere verklaringen meer konden bedenken kwamen ze met het idee dat Flint door zijn maag kon spreken (Flint 1971: 163).

Degenen die geen andere verklaringen konden bedenken beschuldigden Flint van fraude, hierop zei Flint het volgende:

Er is genoemd dat ik misschien wel een twee-weg kanaal zou kunnen hebben met een andere kamer waarin een medeplichtige de stemmen van de overledenen nadoet, of dat ik misschien wel tape-recorders zou hebben met kant en klare berichten van de overledenen. Er komt geen einde aan de slimme trucs die bedacht worden door diegenen die vastbesloten zijn om niet te geloven en meestal zelfs niet eens aanwezig zijn geweest bij één van mijn zittingen…Ik zou deze koppige cynici kunnen vragen hoe deze zogenaamde medeplichtigen van mij, ook al zouden ze heel goed zijn in het nadoen van stemmen, de herkenbare stemmen van vrouwen en mannen of andere dode familie van zitters na moeten doen als deze zitters net aangekomen zijn uit Australië, India of Timbuktu. Ik wil niet langer mijn kostbare energie verspillen met het discussiëren met sceptici die net zo slecht geïnformeerd als bevooroordeeld zijn (Flint 1971: 170).

Één expert die Leslie Flint grondig onderzocht en pleitte voor zijn authenciteit was professor William R. Bennett, een professor in elektrische techniek aan de universiteit van Colombia in New York.

Mijn ervaring met Mr Flint is uit de eerste hand; ik heb de onafhankelijke stemmen gehoord. Verder bevestigen nieuwe onderzoekstechnieken die in de eerste tests nog niet beschikbaar waren de eerdere conclusies doordat ze aangaven dat de stemmen niet van Leslie konden komen. Maar om grondig te zijn, moet je de mogelijkheid van medeplichtigen beschouwen… Deze suggestie werd volledig ongegrond verklaard toen Leslie me kwam bezoeken in september van 1970 in New York. Daar, tijdens een niet afgesproken seance in mijn appartement, kwamen de stemmen niet alleen door, maar ze namen deel aan het gesprek met de gasten (Flint 1971: 220).

Internet referenties

Om een aantal van de stemmen van Leslie Flint te beluisteren, ga op Internet naar de The Leslie Flint Educational Trust http://www.leslieflint.com/leslieframe1.htm
OR Paranormal Voices [http://www.xs4all.nl/~wichm/death_ra.html]





<< Previous Chapter : Book Index : Next Chapter >>

.

Home | The Book | Radio FAQs | Articles | Hall of Fame
Appearances | About Victor | Links | Contact

Copyright © 2001 Victor Zammit.  All rights reserved.  --  
Web site by happysean